ممکارلغتنامه دهخداممکار. [ م ِ ] (ع ص ) نخلة ممکار؛ خرمابنی که بیشتر غوره های آن سخت و نزدیک به رطب رسیدن باشد. (ناظم الاطباء). خرمابن بسیارمَکْرة .