مناحبة
لغتنامه دهخدا
مناحبة. [ م ُ ح َ ب َ ] (ع مص ) با هم پیش حاکم شدن . || بر همدیگر نازیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || گرو بستن به تاختن و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گرو بستن به تاختن اسب و جز آن . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
