منادات

منادات . [ م ُ ] (از ع ، اِمص ) آواز کردن . یکدیگر را آواز دادن . خواندن . ندا دادن . نداء. مناداة. (یادداشت مرحوم دهخدا) : بعد از آن در منادات بارسول گفتندی یا رسول اﷲ و یا نبی اﷲ. (مصباح الهدایه چ همایی ص 223). منادات و ذوق انس و مناجات متواتر باشد. (مصباح الهدایه ایضاً ص 170). رجوع به مناداة شود. || (اِمص ) جار و اعلان . (ناظم الاطباء).
- منادات کردن ؛ جار زدن و اعلان کردن . (ناظم الاطباء).