منار نادری

منار نادری . [ م َ / م ِ دِ ] (اِخ ) منارهائی که به فرمان نادرشاه برای راهنمائی کاروانیان واردوهای جنگی در صحراهای بی آب و علف و کویرها با سنگ و آجر و گچ ساخته شده بود و یکی از این منارها که به میل نادری هم شهرت دارد در میان ریگزارهای میان کرمان و بلوچستان هنوز باقی است و تنها وسیله ٔ راهنما به شعاع سی فرسخ در این ریگزار بی آب و علف است .