مناغات

مناغات . [ م ُ ] (از ع ، اِمص ) مناغاة. سخن نرم گفتن . خوش زبانی کردن . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : بعد، مراعات فراوان و مناغات بی پایان فرمود. (روضةالعقول ، مقدمه ٔ مرزبان نامه چ افست تهران سال 1338 ص ط). او را به انواع مناغات مبذول دار و حسن و جمال و غنج و دلال او را مدح کن . (روضةالعقول ، مقدمه ٔ مرزبان نامه ایضاً ص یب ). رجوع به مناغاة شود.