منافسه

منافسه . [ م ُ ف َ / ف ِس َ / س ِ ] (از ع ، اِمص ) رغبت کردن در چیزی به طریق مساوات و معارضه کردن و حسد بردن . (غیاث ). منافسة. مبارات . رغبت کردن به چیزی از رقابت . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا): در او منافسه و مناقشه کردند... چون گفتاگوی بسیار شد قرار دادند بر قرعه . (تفسیر ابوالفتوح ، یادداشت ایضاً). رجوع به منافسة و منافست شود.