منافصةلغتنامه دهخدامنافصة. [ م ُ ف َ ص َ ] (ع مص ) نبرد کردن به دور انداختن کمیز. یقال : نافصه ؛ ای قال بل و ابول فننظر اینا ابعد بولا. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). نبرد کردن به دور انداختن بول . (از ذیل اقرب الموارد)
