منامة

منامة. [ م َ م َ ] (ع اِ) جای خواب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). جای خواب و خوابگاه . (ناظم الاطباء). || گلیم که شب پوشند. (مهذب الاسماء). جامه ٔ خواب و بستر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). جامه ٔ خواب و گویند: «بات فی المنامة» و آن قطیفه است . (از اقرب الموارد). || دکان . (منتهی الارب ) (آنندراج ). گاهی دکان را منامة گویند و آن دکانی است که در آن خوابند. (از اقرب الموارد). دکان و انبارخانه . || اطلس . || مخمل . (ناظم الاطباء).