مناهبة

مناهبة. [ م ُ هََ ب َ ] (ع مص ) با کسی غارت کردن . (تاج المصادر بیهقی ). غارت کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به مناهبت شود. || ننگ و نبرد کردن در تک . (تاج المصادر بیهقی ). به برابری دویدن دو اسب و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). برابر هم دویدن دو اسب . (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). || به سخن گرفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).