مناژ

مناژ. [ م ِ ] (اِخ ) ژیل . علامه ٔ فرانسوی (1613-1692 م .). اشتغال عمده ٔ او بیشتر در امر فقه اللغه بود و آثاری درباره ٔ زبان فرانسه منتشر کرد. اشعاری به زبانهای فرانسوی ، ایتالیائی ،لاتینی و یونانی از او باقی مانده است . (از لاروس ).