منبث

منبث . [ مُم ْ ب َث ث ] (ع ص ) بیهوش . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || پراکنده . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) : فکانت هباء منبثاً. (قرآن 6/56).