منتاشلغتنامه دهخدامنتاش . [ م ِ] (ع اِ) موی چینه . (تفلیسی ). خارچینه . منقاش . (دهار). آهنی است که بدان موی بینی و جز آن برکنند. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). منقاش . (اقرب الموارد).
