منتجب الدین

منتجب الدین . [ م ُ ت َ ج َ بُدْ دی ] (اِخ ) سالم بن احمد سالم معروف به منتجب نحوی عروضی بغدادی (متوفی به سال 611 هَ . ق .). از علمای نحوی و از ادبای عصر خود و در عروض یگانه بود. وی از استادان یاقوت حموی بود. او راست : ارجوزه ای در نحو، کتابی در عروض ، کتابی در قافیه و کتابی در صناعت شعر. و رجوع به معجم الادباء ج 4 ص 225 و روضات الجنات ص 308 شود.