منتزعة
لغت‌نامه دهخدا
منتزعة. [ م ُ ت َ زَ ع َ ] (ع ص ) مؤنث منتزع . رجوع به منتزع شود.
- دایره ٔ منتزعه ؛ (اصطلاح عروض ) یکی از دوایر چهارگانه ٔ عروضی و بعضی آن را مجتلبه خوانند و هر دو در معنی به هم نزدیک است و بحور این دایره پنج است : سریع و غریب و قریب و خفیف و مشاکل . (از المعجم چ مدرس رضوی چ 2 ص 162). رجوع به همین مأخذ شود.
- دایره ٔ منتزعه ؛ (اصطلاح عروض ) یکی از دوایر چهارگانه ٔ عروضی و بعضی آن را مجتلبه خوانند و هر دو در معنی به هم نزدیک است و بحور این دایره پنج است : سریع و غریب و قریب و خفیف و مشاکل . (از المعجم چ مدرس رضوی چ 2 ص 162). رجوع به همین مأخذ شود.
