منتسغلغتنامه دهخدامنتسغ. [ م ُ ت َ س ِ ] (ع ص ) شتران دورشده در چراگاه . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شتر دست برزننده بر پنجم سپل از جهت مگس . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به انتساغ شود.
