منتعظلغتنامه دهخدامنتعظ. [ م ُ ت َ ع ِ ] (ع ص ) ماده ٔ باز و فراز کننده کس از غایت آزمندی فحل . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از ذیل اقرب الموارد). آزمند فحل . (ناظم الاطباء). رجوع به انتعاظ شود.
