منتکث

منتکث . [ م ُ ت َ ک ِ ] (ع ص ) لاغر و نزار. || ریسمان گسسته . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) || پیمان و عهد شکسته . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). || آنکه از حاجت خود به سوی دیگر بر می گردد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به انتکاث شود.