منحطة
لغتنامه دهخدا
منحطة. [ م ُ ح َ طَ ] (ع ص )نحطه رسیده از اسب و شتر. (منتهی الارب ). اسب و یا شتر گرفتار بیماری نحطه . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). نحطةرسیده از اسب و شتر. و نحطة بیماریی است در سینه ٔ اسب و شتر. (آنندراج ). رجوع به منحوط شود.
