مندخلغتنامه دهخدامندخ . [ م ِ دَ ] (ع ص ) آنکه پروا ندارد از اینکه فحش گوید یا فحش گویند او را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). آنکه پروا ندارد نه از فحش گفتن و نه از فحش شنیدن . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
