مندره

مندره . [ م ِ دِ رِ ] (اِخ ) شطی در اناطولی ترکیه که نام باستانی آن مئاندر بود. از دریاچه ٔ کوچکی در ارتفاع یکهزارگزی سرچشمه می گیرد و پس از عبور از پیچ و خم های فراوان از ناحیه ٔ باستانی میله می گذرد و پس از طی سیصد و هشتاد هزار گزمسافت و بجای گذاشتن رسوبهای مفید کشاورزی وارد بندر قدیمی لاتمیک در بحرالروم می گردد. (از لاروس ). رجوع به مئاندر و مندرس شود.