منذر

منذر. [ م ُ ذِ ] (اِخ ) ابن محمد (229-275 هَ . ق .). از ملوک بنی مروان اندلس است که بعد از فوت پدر به فرمانروایی رسید و قریب به دو سال حکمرانی کرد. (از حبیب السیر ج 2 ص 569). منذربن محمدبن عبدالرحمن بن الحکم بن هشام اموی ، مکنی به ابوالحکم از ملوک دولت امویه ٔ مغرب است . وی بعد از وفات پدر به حکومت اندلس رسید. (273 هَ . ق .) و در جنگی به اطراف بریشتر کشته شد. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 1071). رجوع به همین مأخذ و الحلل السندسیه ص 300 و طبقات سلاطین اسلام و ابن اثیر ج 7 ص 174 شود.