منساءة

منساءة. [ م ِ / م َ س َ ءَ ] (ع اِ) عصا. ج ، مناسی . (مهذب الاسماء). عصا. (ترجمان القرآن ) (صراح ). عصا بدان جهت که به وی ستور رانند. مِنساة. مَنساة. (منتهی الارب ). عصا ودر تاج گوید عصای بزرگ که چوپانان راست . (از اقرب الموارد) : فلما قضینا علیه الموت مادلهم علی موته الا دابة الارض تأکل منسأته . (قرآن 14/34).