منشیا
لغتنامه دهخدا
منشیا. [ م َ ] (هزوارش ، اِ) به لغت زند و پازند خدمتکار آتشکده را گویند. (برهان ) (آنندراج ) (انجمن آرا)(از ناظم الاطباء). هزوارش ، منشیا ، مغشیا ، مگوشیا . پهلوی اهرپت (هیربد)، روحانی زرتشتی . صحیح قرائت اخیر است . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به مغ شود.