منصورلغتنامه دهخدامنصور. [ م َ ] (اِخ ) ابوالعجب ، شعبده باز و تردست معروف و او می گفت که برای معتمد خلیفه بازی کرده است . (ابن الندیم ) (یادداشت مرحوم دهخدا).
