منفلق . [ م ُ ف َ ل ِ ] (ع ص ) شکافته و پاره گردنده . (آنندراج ). شکافته شده و پاره پاره گردیده . (ناظم الاطباء). دریده . چاک خورده . || طلوع کرده . دمیده : غنچه ٔ امانی منفتق ،صبح آمال منفلق . (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 28).

منفلق

منفتق

ممزوق

منشق

دریدن

يَتَفَطَّرْنَ

متفطر

شکافیده

چاکدار

منخرق

دریده

junction

nontubercular

خنه

سگ گرگ (جانورشناسی)

دوو

ارددوله

لغت‌نامه دهخدا