منفوسةلغتنامه دهخدامنفوسة. [ م َ س َ ] (ع ص ) تأنیث منفوس . زاده . زائیده . و منه الحدیث : ما من نفس منفوسة الا و قد کتب مکانها من الجنة او النار. (از منتهی الارب ). رجوع به منفوس شود.
