منهرة

منهرة. [ م َ هََ رَ ] (ع اِ) جای خاکروبه انداختن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). جایی که در آن خاکروبه می ریزند. (ناظم الاطباء). خاکدان . خاکروبه دان . ج ، مناهر. (یادداشت مرحوم دهخدا). آنجا که خاک بیفکنند از در سرای . (مهذب الأسماء).