منوچهر

منوچهر. [ م َ چ ِ ] (اِخ ) ابن قابوس بن وشمگیر، ملقب به فلک المعالی و مکنی به ابی منصور، پنجمین خاندان آل زیار است که از 403 الی 420 هَ . ق . در گرگان و طبرستان و در زمان سلطنت مسعود غزنوی حکومت میکرد. در تاریخ بیهقی ذیل «نسخةالعهدی فیمابین امیر مسعود غزنوی و منوچهربن قابوس » چنین آمده است : «همی گوید مسعودبن محمود که به ایزد و به زینهار ایزد و بدانخدای که نهان و آشکارای خلق داند که تا امیر جلیل منصور منوچهربن قابوس طاعت دار و فرمان بردار و خراج گزار خداوند سلطان معظم ابوالقاسم محمود ناصردین اﷲ بقائه باشد...». رجوع به تاریخ بیهقی چ ادیب ص 132 شود.