منیحة

منیحة. [ م َ ح َ ] (ع ص ) ستور که پشم و شیر و بچه اش انعام کنند. (منتهی الارب ). گوسپند و یا شتری که به کسی انعام کنند که پشم و شیرو بچه ٔ آن مال وی باشد و خود آن ستور مال صاحبش بود. ج ، منائح . (ناظم الاطباء). اشتر که بدهند تا از شیرو پشم وی منفعت گیرند. (مهذب الأسماء) (از اقرب الموارد). || (اِ) عطا و دهش . (ناظم الاطباء). عطا. دهش . منحه . ج ، منائح . (یادداشت مرحوم دهخدا).