مهاءلغتنامه دهخدامهاء. [ م َ ] (ع اِ) کجی و عیب کاسه و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). عیب و کجی در کاسه و جز آن . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
