مهاریلغتنامه دهخدامهاری . [ م َ ] (اِ) دو رشته ٔ دوال بلند که سری متصل به دهانه ٔ اسب و سر دیگر بر دست راننده ٔ ارابه و درشکه و امثال آن باشد گاه راندن . (یادداشت مؤلف ).
