مهاودة
لغت‌نامه دهخدا
مهاودة. [ م ُ وَ دَ ] (ع مص ) با هم وعده کردن و آشتی نمودن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). || یکدیگر را مایل گردانیدن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). مایل شدن . (از اقرب الموارد). || بازگردیدن با هم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). معاودت . (از اقرب الموارد).
