مهایمی

مهایمی . [ م َ ی ِ ] (اِخ ) (776-835 هَ . ق .). مخدوم مهایمی ، علی بن احمد،منسوب به مهایم (نزدیک بمبئی ). مفسر اهل هند و از اوست : «تبصیرالرحمن و تیسیرالمنان ببعض ما یشیر الی اعجاز القرآن » در دو جلد. (از اعلام زرکلی ج 2 ص 656).