مهبابلغتنامه دهخدامهباب . [ م ِ ] (ع ص )تکه ٔ نیک تیزشده به گشنی و بانگ کننده . (منتهی الارب )(آنندراج ) (از ناظم الاطباء). و رجوع به مهتب شود.