مهبارلغتنامه دهخدامهبار. [ م َ ] (نف مرکب ) بارنده ٔ ماه . چیزی که از آن ماه بارد. || کنایه از روشن و درخشان : هم ماه بارد از لب خندانش هم مهر ریزد از کف مهبارش .ناصرخسرو (دیوان چ تقوی ص 209).