مهتزملغتنامه دهخدامهتزم . [ م ُ ت َ زِ ] (ع ص ) اسپی که تک آن وقت رفتار شنیده شود. (آنندراج ). اسبی که در دویدن آواز تک آن شنیده می گردد. (ناظم الاطباء). || گلوبرنده و شتابی کننده در آن . (آنندراج ). و رجوع به اهتزام شود.
