مهداءلغتنامه دهخدامهداء. [ م َ دَءْ ] (ع اِ) اول شب یا ثلث آن . پاسی از شب . (از اقرب الموارد). || آرامش شب . یقال : اتانا بعد مهدء اللیل ؛ آمد ما را پس از آرامش شب ، یعنی پس ازآنکه مردم خفته و آرام شده بودند. (ناظم الاطباء).
