مهرجوینده

مهرجوینده . [ م ِ جو ی َ دَ / دِ ] (نف مرکب ) مهرجوی . دوستی خواهنده . طالب محبت . محبت و دوستی و صفا خواهنده :
سخنها چو بشنید از اردشیر
همه مهرجوینده و دلپذیر.

فردوسی .