مهرخوان
لغتنامه دهخدا
مهرخوان . [ م ِ خوا / خا ] (اِ مرکب ) خطاب باشد از سلاطین به امرا و ارکان دولت که او را از روی مهر به لقبی خوانند مثل آصف جاه و آصف الدوله و رکن الدوله و امثال آن . (از آنندراج ) (از برهان ). || (نف مرکب ) خواننده و انجام دهنده ٔ این عمل . خطاب کننده .
