مهررویلغتنامه دهخدامهرروی . [ م ِ ] (ص مرکب ) دارای رویی چون آفتاب . مجازاً، زیبا. جمیل . ماهروی . مه رخسار : گشاد و جهان کرد از او پرشکرمه مهرروی و بت سیمبر.اسدی (گرشاسب نامه ).
