مهقوعلغتنامه دهخدامهقوع . [ م َ ] (ع ص ) صاحب هقعه . (مهذب الاسماء). گویند المهقوع لایسبق ابداً. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به هقعة شود.
