مهمله
لغت‌نامه دهخدا
مهمله . [ م ُ م َ ل َ ] (ع ص ) تأنیث مهمل . || بی نقطه (از حروف ).
- حروف مهمله ؛ مقابل حروف منقوطه . حرفهایی که نقطه ندارند چون حاء مهمله ، راء مهمله و غیره و این را چون تأکیدی کردند چه آنگاه که حاء نویسند مشهود است که بی نقطه است و افزودن کلمه ٔ «مهمله » چون تأکیدی باشد برای احتراز از غلط کاتب . بی نقطه . غیر معجم . مقابل معجمه . مقابل منقوطه .
|| نزد منطقیان عبارت است بر قسمتی از قضیه ٔ حملیه و شرطیه . قضییه مهمله ، قضیه ای که سور ندارد مقابل محصوره . رجوع به حملیه و شرطیه و نیز رجوع به قضیه شود.
- حروف مهمله ؛ مقابل حروف منقوطه . حرفهایی که نقطه ندارند چون حاء مهمله ، راء مهمله و غیره و این را چون تأکیدی کردند چه آنگاه که حاء نویسند مشهود است که بی نقطه است و افزودن کلمه ٔ «مهمله » چون تأکیدی باشد برای احتراز از غلط کاتب . بی نقطه . غیر معجم . مقابل معجمه . مقابل منقوطه .
|| نزد منطقیان عبارت است بر قسمتی از قضیه ٔ حملیه و شرطیه . قضییه مهمله ، قضیه ای که سور ندارد مقابل محصوره . رجوع به حملیه و شرطیه و نیز رجوع به قضیه شود.
