مه تازش

مه تازش . [ م َه ْ زِ ] (ص مرکب ) با تاختنی چون ماه در تندی و دوام . که تاختن وی چون ماه باشد دائم . || کنایه از تندرو و سریعالسیر :
که اندام و مه تازش و چرخ گرد
زمین کوب ودریابر و ره نورد.

اسدی (گرشاسب نامه ص 46).