مه پرست

مه پرست . [ م َه ْ پ َ رَ ] (نف مرکب ) آنکه ماه (قمر) را پرستش کند. || عاشق . شیفته . دلداده . گرفتار معشوق :
مه پرستان که ستاره همه شب می شمرند
آخر این کوشش اومید به جائی برسد.

مولوی .