مواسقةلغتنامه دهخدامواسقة.[ م ُ س َ ق َ ] (ع مص ) همسنگ برآمدن در معارضه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || به سوی یکدیگر آهنگ کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
