مواضاةلغتنامه دهخدامواضاة. [ م ُ ] (ع مص ) با هم چیرگی جستن در پاکیزگی و خوبی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). چیره شدن به کسی در پاکیزگی و زیبایی . (از اقرب الموارد). جنگ و نبرد کردن باکسی به سپیدی روی . مؤاضاة. (تاج المصادر بیهقی ).
