موبافلغتنامه دهخداموباف . (نف مرکب ) بافنده ٔ مو. کسی که از موهای تاب داده ، فرش ، جوال ، و مانند آن ببافد. || (اِ مرکب ) بندی که بدان موها را بافند. موبند. (ناظم الاطباء). آنچه که از آن زنان موی بندند. (آنندراج ).
