موبوطلغتنامه دهخداموبوط. [ م َ ] (ع ص ) کسی که بهره و مرتبه ٔ وی را پست کرده باشند. || زخم باز کرده شده . (ناظم الاطباء): وبطالجرح ؛ باز کرد زخم را. (منتهی الارب ). || بازداشته شده از حاجت . (ناظم الاطباء).
