موجه
لغتنامه دهخدا
موجه . [ م َ / م ُ ج َ / ج ِ ] (از ع ، اِ) موجة. یک موج . یکی موج . کوهه ٔ آب . خیزابه . خیزاب . آب خیز. آب خیزه . اشترک . شترک . (از یادداشت مؤلف ) :
در بحر عشق موجه ٔ غبغب نخورده اند
دل در درون فکنده ٔ چاه ذقن نیند.
حشأالبحر؛ موجه ٔ دریا. (منتهی الارب ). و رجوع به موج شود.
- موجه ٔ عرق ؛ کثرت عرق . (از آنندراج ) :
ز موجه ٔ عرق شرم پایمال شدیم
غبار ما نتواند کشید آه در آب .
در بحر عشق موجه ٔ غبغب نخورده اند
دل در درون فکنده ٔ چاه ذقن نیند.
زلالی (از آنندراج ).
حشأالبحر؛ موجه ٔ دریا. (منتهی الارب ). و رجوع به موج شود.
- موجه ٔ عرق ؛ کثرت عرق . (از آنندراج ) :
ز موجه ٔ عرق شرم پایمال شدیم
غبار ما نتواند کشید آه در آب .
اسیر (از آنندراج ).