موحدة
لغت‌نامه دهخدا
موحدة. [ م ُ وَح ْ ح َ دَ ] (ع ص ) موحد. صاحب یک نقطه .حرفی که دارای یک نقطه باشد: باء موحده . یک نقطه دار.(یادداشت مؤلف ). || حرف باء را گویند زیرا یک نقطه بیش ندارد. (ناظم الاطباء). ب . حرف باء. باء موحده . باء اخت التاء. باء که دومین حرف الفباست وبیش از یک نقطه ندارد. حرف «ب ». (یادداشت مؤلف ).
